Friday, October 06, 2006

Η ρευστή έννοια της νομιμότητας στο ελληνικό δημόσιο

Η συναλλαγή με το ελληνικό δημόσιο, ως γνωστό, είναι μια συναρπαστική εμπειρία. Σε κάθε γωνιά σε περιμένει μια έκπληξη, σε κάθε στροφή μια νέα συγκίνηση. Δεν θα έπρεπε, λοιπόν, όταν πήρα τηλέφωνο για να μάθω τι απαιτείται για να επανεκδόσω το κλεμμένο μου δίπλωμα οδήγησης, να απορήσω με την ερώτηση αν είναι η πρώτη φορά που το χάνω. Όμως απόρησα και ρώτησα "τι διαφορά έχει;". Για όποιον δεν γνωρίζει ήδη την απάντηση, είναι η εξής:

Αν το χάνεις για πρώτη φορά, η διαδικασία είναι απλή. Φωτογραφίες, υπεύθυνη δήλωση, φωτοτυπία ταυτότητας και παράβολο 30€.
Όλα καλά.

Αν το χάνεις για δεύτερη (τρίτη, τέταρτη κ.ο.κ.) η διαδικασία είναι το ίδιο απλή. Φωτογραφίες, υπεύθυνη δήλωση, φωτοτυπία ταυτότητας και... παράβολο 300€!!!!

ΠΑΡΑΒΟΛΟ 300€

Αν δεχτούμε ότι κάποιος υπερ-εγκέφαλος έχει συνεισφέρει στην οργάνωση αυτού που αστειευόμενοι καλούμε γραφειοκρατικό σύστημα, ενώ ξεκάθαρα πρόκειται για μπουρδέλο επαρχιακής κωμόπολης σε πιο διευρυμμένη κλίμακα, τότε είναι εύκολο να διακρίνεις τη λογική πίσω από τα παράβολα των 30€. ΟΚ, σου κλέψανε το πορτοφόλι αλλά ο δημόσιος υπάλληλος δεν είναι μαλάκας να ξεβολεύεται για κάθε πρεζόνι που κυκλοφορεί και αντίστοιχα για κάθε μαλάκα που δεν προσέχει τα πράγματά του. Τον αποσπάς από μια δημιουργική εργασία για να τον βάλεις να ψάχνει σε αρχεία και να τυπώνει χαρτιά. Κόστος μελανιού, ανθρωποώρες, κλπ κλπ. Δεκτό. Αυτή η αγγαρεία έχει κοστολογηθεί από τον σούπερ-ντούπερ γραφειοκράτη κατά 30€.

Ο δεκαπλασιασμός αυτού του κόστους για τη δεύτερη φορά που θα χάσεις το δίπλωμά σου είναι δύσκολο να στηριχθεί σε οποιοδήποτε λογικό έρεισμα. Στην περίπτωση όμως που έχεις κλείσει πάνω από 24ωρο στην χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία για να τη μετατρέψει με το πέρασμα των αιώνων σε Αρπαχτή, θα έχεις αντιμετωπίσει το βλέμμα του αργόσχολου υπαλλήλου στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών όταν κάποιος πελάτης ζητά εξυπηρέτηση. Ε, λοιπόν, το θράσσος σου να υποβάλεις το εκλεπτυσμένο και τεχνικά καταρτισμένο προσωπικό για δεύτερη (τρίτη, τέταρτη κ.ο.κ.) φορά στο μαρτύριο του να κάνει τη δουλειά του τιμωρείται από το ελληνικό δημόσιο με 270€.

Και μετά έχεις τον Ευαγγελάτο να επιστρατεύει μικροκάμερες και ρεπόρτερς για να ξετρυπώσει έναν υπάλληλο που χρηματίζεται για να κάνει τη δουλειά του πιο γρήγορα. Ρε τσακάλι δημοσιογράφε, πριν κρύψεις την κάμερα και βγεις παγανιά κάνε τον κόπο να πάρεις ένα τηλέφωνο.

Σημείωση: Το site του υπουργείου μαλλον έχει καιρό να ενημερωθεί (αντί για 300€ αναφέρει 60€, χωρίς φυσικά να μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει πως διάολο η ίδια διαδικασία κοστίζει περισσότερο τη δεύτερη, τρίτη κ.ο.κ. φορά. Ο παραλογισμος είναι κάτι το αυτονόητο.)

2 comments:

Anonymous said...

τουλάχιστον να αυξανότανε ακόμα περισσότερο και στις επόμενες φορές για να βρούμε κάποια λογική

ο δείμος του πολίτη said...

Τουλάχιστον θα έλεγα να πρόσφεραν υπηρεσίες 300 ευρώ να πω πάει στο διάολο. Η πλάκα είναι ότι όλοι στο μηχανισμό αυτού του χωριάτικου μπορντέλο θεωρούν ότι όσο μεγαλύτερο είναι το πρόστιμο τόσο πιο προσεκτικός θα είσαι την άλλη φορά. Κι έτσι τα ανεβάζουν όλα (βλ οδικά πρόστιμα -και άντε καλά για κάποια π.χ. ποτό και για πορτοκαλί ρε παιδιά;). Έχουν δει καμία προκοπή κανένα θετικό αποτέλεσμα από τα τόσα πρόστιμα; Ή και το δίπλωμα είναι θέμα ταξικό; Είναι αλήθεια ότι τα φτωχότερα στρώματα προτιμούν να λαδώσουν για δίπλωμα παρά να πάει το παιδί τους αγγλικά; Ακόμα και οι εξετάσεις με το γρηγορόσημο ταξικές έγιναν. Έτσι και αν χάσεις το δίπλωμά σου (μόνο πλούσιος θα το ξαναβγάλεις).